Sen fâni dünyada daha yenisin
Burada mevsimler ayrıdır balam
Bütün günahlardan şükür berisin
Allah ömür verse büyürsün balam

Kimi insan besler bağı bahçeyi
Kimisi de sever pulu akçeyi
Zaman olur cismi okşar gölgeyi
Güneş yükselince izlersin balam

Hepsinin maddesi deri kemiktir
Kanın seyri dursa işi bitiktir
Pek çoğunun nefsi dağdan yüksektir
İnsanın arzusu tükenmez balam

Sır makamı gülden sırma bezeli
Fehmetmezse ebed ile ezelî
İlim bazen cehaletin delili
Hakikat şavkınca anlarsın balam

Yusuf’un mülküne varır Bünyamin
İçime yağınca senin özlemin
Güzelliğe bürünür de âlemin
Hasretle gözünden öperim balam

İzzet Irmak
05.01.2017/Meram