Sedat Umran Şiirleri

12.08.2013 11:10:00
Sedat Umran Şiirleri













Gittin


Gittin, dağ gibi büyüdü yalnızlık 
Issızlığın iki ucunda şimdi sen varsın 
Tam ortasında: yokluğun yokluğun yokluğun 
O konuşsa konuşur, sussa susarsın 

Gittin, taş atarak denizlerime 
Halka halka genişleyen anıların kaldı 
Girdin çıkmamak üzere dehlizlerime 
Birden yaşamanın hızı azaldı 

Gittin, boşandı içimde sevincin yayı 
Kim öğretecek bana ah, sensiz yaşamayı

*

Bayramlık Giysi
 
Kimse onaramaz aşkın yıpranmış kumaşını 
tıpatıp biçmiş içimize o usta makastar 
eğirip ipek ipliğini göğün mavi ipeğinden 
geçirmiş acılarımızın paslanmaz iğnesine 
hiç benzemez o umutlarımızın çürük ipliğiyle 
teyelliyerek diktiğimiz günlük giysimize 
aşk ruhlarımıza giydirilen bayramlık giysi 
ışıldar üstünde sevincin elmas düğmeleri 
oyulmuş iki yürekten dökülmüş bir toka 
tam bir oturmuşlukla geçer uçları birbirine 

Aşktır hor kullanılmadan taşınacak giysi 
Çünkü bir kez delindi miydi yamanması güç 
onu kurnazlığımızla yeniden astarlasak 
ters- yüz etsek kusurları hemen sırıtacak 
ölümsüzlük ırmağında yıkanmış bu kumaş 
gecenin altın mekikli gök- tezgahında dokuduğu 
umar yok kirlendi miydi çıkarıp atmaktan başka 
aşkı özenle saklamalı ve ender giymeli

*

Makas
 
Makas düşünüyordu ne çetindi görevi 
kesmek, ufaltmak, kırpmak her şeyi, 
unutmuştu acımaktan gülümsemeyi 
taş kesilmiş yüreğin çelikleşen çığlığı. 

Ben de isterdim kendimde denemeyi 
bölebilmek içimdeki uzunluğu, sonsuzu, 
varlıkların en serti, en korkusuzu 
doğramak ne varsa kötü ve iyi. 

Makas olaydım 
bölerdim uzayan can sıkıntısını, 
umutlarımı, ürkekliğimi, yalnızlığımı da, 
ölümümü kendime göre keser, biçerdim.
 
*

Güle Şiirler
 
Ben ne zaman bir kelebek görsem 
Seni anımsarım 
İncecik bir kelebek 
Düşlerime konup konup kalkan 
Ufalanmış bir hüzün tozuna 
Bulanmış kanatları 
Ben ne zaman bir gülüş duysam 
Sana uyanırım 
Sakar karanlığıma gündüzün 
Aydınlanır duygumun her katı 
Seni görürüm 
Ben nezaman bir gül koklasam 
Elindeki gül daha çok gül olur 
Dolarsın gözlerime 
Toz pembe bir düş gibi 
Ben ne zaman bir çift göz görsem 
Hüzne uyumuş tembel kış suları 
Suyunu taşırmayan bir havuz 
Güzün gri kanatlarıyla örttüğü 
Seni anımsarım 
Ben ne zaman bir çift el görsem 
Bileğinde ters takılmış altın saat 
Altınla kaplanır sevincim 
Ve ben özlemlerimin renkli uçurtmalarını 
Sana uçururum...

*

Çocuğun Düşü

Çocuk hayal ediyor: Bulut olaydım keşke 
Ne güzel olurdu annemin göğünde yitmek 

Çocuk hayal ediyor: Bir kuş olaydım keşke 
Ne güzel olurdu annemin saçına konmak 

Çocuk hayal ediyor: Su olaydım keşke 
Ne güzel olurdu annemin sesine karışmak 

Çocuk hayal ediyor: Çiçek olaydım keşke 
Ne güzel olurdu annemin sevincinde açmak



Sedat Umran