Ruhumun penceresinde

25.07.2013 09:41:00
Ruhumun penceresinde













RUHUMUN PENCERESİNDE


Yalnızlığım, elinden tutulmuş bir çocuk
Gülü zambakla kardığım her gün
Her misal, pervane oluverir
Ruhumun penceresinde…
 
Parmaklarıyla ömrümün dakikalarını sayıyor zaman
Zembereğinden boşalmış emellerimin
Elleri titriyor korkudan
Ve ney sesi bölüyor çığlıklarımı…
 
Nurun soğutulmamış hali mi ki cehennem?
İhanetten yüzü kapkara kesilmiş kalbim
Karşısında el çırparak oynayan şeytanın
Maskarası mı olmuş?
 
Başta bir nokta iken koyduğun hedefe kavuşmak
Rengini sormayı fısıldayan kalbime yenik düşen
Bilumum duygularım, arzularım, aklım ve fikrim
Uzun ince bir yol eyledi vahasız, ruhsuz!
 
Şimdi ben sana kul mu olayım kül mü?
Sevgiline arz mı olayım gül mü?
Deccalın ışığına el sallayan duygularımla
Mehdine yar mı olayım yar mı?
 
Rabbim konuyu dağıtıyorum galiba
Verdiğin ödevi unutturmaya mı çalışıyor nefsim!
Gülü zambakla karmak da neyin nesi…
Arka safta durmakla hata mı ettim!
 
13 Ramazan 2013 / Akkaya 


İzzet Irmak